Het padloze pad
Het padloze pad
Het padloze pad gaat over wie of wat je bent. Het aantrekkelijke daarvan is dat je geen enkele religieuze achtergrond hoeft te hebben. Je hoeft in helemaal niets te geloven. Mensen van elke achtergrond kunnen zich daarin vinden en zijn welkom op het padloze pad.
Om deze Waarheid te realiseren, is er een verlangen in het hart nodig om jezelf te kennen of om vrij te zijn van lijden. Op het padloze pad word je rechtstreeks naar de waarheid verwezen, vanaf het allereerste moment. Eerst laat het je zien dat je compleet bent, zoals je bent; dan begint het je de weg te wijzen uit het lijden.
Er is geen pad. Dit is de ultieme Waarheid. Naarmate dit inzicht zich verdiept, ontstaat er een groot gevoel van opluchting. Hier wordt je niet verteld dat je geschikt moet zijn voor deze reis, dat je dagelijks moet mediteren, dat je toegewijd of sterk moet zijn. Dergelijke adviezen leggen je taken op voordat je aan je onderzoek begonnen bent. Het ontbreken van enige spirituele beoefening op het padloze pad is het voornaamste verschil vergeleken met vele andere richtingen, die uitgaan van de veronderstelling dat jij je mind bent, dat je gebonden bent en dat je iets moet doen om vrij te worden.
Het padloze pad laat je meteen vanaf het begin zien dat wie je werkelijk bent, altijd vrij is. Je wordt direct gewezen op de immer volmaakte en onveranderlijke werkelijkheid van Zijn – je eigen ware Zelf.
Allereerst: ontdek de Waarheid en doe dan waar je hart blij van wordt. Er is totale vrijheid omdat het padloze pad je erop wijst dat vrijheid niet iets is dat je kunt verdienen. Vrijheid is wat je bent!!!
De mind probeert iets te snappen,te begrijpen, het gevoel te hebben dat hij het weet, dat hij het begrijpt, dat hij weet waar hij heen gaat. De mind denkt heel erg lineair en ziet dingen als in ontwikkeling. Daarom zal de geconditioneerde mind aanvankelijk, wanneer hij wordt getroffen door zoiets eenvoudigs als non-dualiteit, zeer verward raken, heel verward, omdat hij nergens ‘naartoe’ kan, er niets te ‘bevatten’ is.
Het is simpeler dan simpel. Simpel houdt in dat je iets moet doen dat niet moeilijk is, maar Dit bestaat zelfs voordat het idee opkomt dat het simpel is. Het wordt als moeilijk ervaren omdat je het denkbeeld dat je gebonden bent, niet kunt loslaten.
Talloze concepten worden door de mind opgepikt, en doordat we ons daaraan vastklampen verstikken we onze spontaniteit, de herkenning van ons ware Zelf. Het is dus de mind die zegt: ‘Ik begrijp het niet!’ Hoe kan de mind totale eenvoud begrijpen wanneer het zijn aard is om ingewikkeld te maken wat al natuurlijk is?
Bron: Mooji, Adem van het absolute